SEFİR İNANDIM ŞARKI SÖZLERİ
SEFİR İNANDIM ŞARKI SÖZLERİ
Nakarat x2:
Yolu var dedi “var”
Hepsine kandım inandım, inandım
Sonu yokuş her gün inat
Ölümüne olsa da vardım inandım
Kararıyor hep gökyüzü
Biz unutalı çok oluyor saf gündüzü
Göremiyoruz, seçemiyoruz
Temizi ve yok gün yüzü
Verse 1:
Sokak her gün inatla
Yaralıyo bizi beyin yok olur ilaçla
İletişim laçka ve saçma
Mahallemin üzerinde dolunay bi’ taç
Masal anlatıyo bize polis saçma
Bi’ köşede kafasına sık duruşma saatinden kaçma
Satıcılar dışarıda, okul önü köşe başı
Sesiniz niye çıkmıyo başkan
Geliyolar aşka
Miting için yatırdığın para çöp ama konu başka
Atıp tutar aşkla
Biber gazı depolayın çünkü bugün maç var
Çare değil bu şehirden kaçmak
Bize gerek iyilik için kapıları açmak (ahh!)
Dolapdere, Taksim, Maçka
Zengininden fakirine heryerde aç var
Yolu var dedi “var”
Yollarımız birleşiyo yoklukla yapma
Sonu yokuş her gün inat
Sorunların çözümü şu; bi’ insana tapma
Özgür olan sanat bile yasak
Ezhel için, bizim için çalışıyo yasa (haa!)
Televizyon başka, programlar saçma
Bu yasaya uymuyoruz başkan (raahh!)
E sen duymuyosun başka
Kurtul şu kulakları sağır eden taçtan
Ölüyosun o bile parayla
Karnımızı doyur hadi şimdi o sarayla
Nakarat x2:
Yolu var dedi “var”
Hepsine kandım inandım, inandım
Sonu yokuş her gün inat
Ölümüne olsa da vardım inandım
Kararıyor hep gökyüzü
Biz unutalı çok oluyor saf gündüzü
Göremiyoruz, seçemiyoruz
Temizi ve yok gün yüzü
Verse 2:
Ahh! Getir hadi malı bize para lazım
Para için çalış diyo polis ağzı
Çünkü halkım asgariye bile razı
Eve ekmek, ekmek için para lazım
Şair olmak için bile para lazım
Fakat ün ve para için şair olamazsın
Hükümetin yanlışını soramazsın
Sende güce kanıp bu ülkeyi soyamazsın!
Uyan asgari ücretle doyamazsın
Satılan kişiliğini yerine koyamazsın
Tamamı yalan hikaye dolu vaazın
Vaazını dinledikçe küfürle dolar ağzım
“Yazılarım otuz dilde basılır,
Türkiye’mde Türkçe’mle yasak” diyo Nazım
Özgürlüğün vaazı bu
Senin şiddet ve hapisane tarzın
Nakarat x2:
Yolu var dedi “var”
Hepsine kandım inandım, inandım
Sonu yokuş her gün inat
Ölümüne olsa da vardım inandım
Kararıyor hep gökyüzü
Biz unutalı çok oluyor saf gündüzü
Göremiyoruz, seçemiyoruz
Temizi ve yok gün yüzü
Nakarat x2:
Yolu var dedi “var”
Hepsine kandım inandım, inandım
Sonu yokuş her gün inat
Ölümüne olsa da vardım inandım
Kararıyor hep gökyüzü
Biz unutalı çok oluyor saf gündüzü
Göremiyoruz, seçemiyoruz
Temizi ve yok gün yüzü
Verse 1:
Sokak her gün inatla
Yaralıyo bizi beyin yok olur ilaçla
İletişim laçka ve saçma
Mahallemin üzerinde dolunay bi’ taç
Masal anlatıyo bize polis saçma
Bi’ köşede kafasına sık duruşma saatinden kaçma
Satıcılar dışarıda, okul önü köşe başı
Sesiniz niye çıkmıyo başkan
Geliyolar aşka
Miting için yatırdığın para çöp ama konu başka
Atıp tutar aşkla
Biber gazı depolayın çünkü bugün maç var
Çare değil bu şehirden kaçmak
Bize gerek iyilik için kapıları açmak (ahh!)
Dolapdere, Taksim, Maçka
Zengininden fakirine heryerde aç var
Yolu var dedi “var”
Yollarımız birleşiyo yoklukla yapma
Sonu yokuş her gün inat
Sorunların çözümü şu; bi’ insana tapma
Özgür olan sanat bile yasak
Ezhel için, bizim için çalışıyo yasa (haa!)
Televizyon başka, programlar saçma
Bu yasaya uymuyoruz başkan (raahh!)
E sen duymuyosun başka
Kurtul şu kulakları sağır eden taçtan
Ölüyosun o bile parayla
Karnımızı doyur hadi şimdi o sarayla
Nakarat x2:
Yolu var dedi “var”
Hepsine kandım inandım, inandım
Sonu yokuş her gün inat
Ölümüne olsa da vardım inandım
Kararıyor hep gökyüzü
Biz unutalı çok oluyor saf gündüzü
Göremiyoruz, seçemiyoruz
Temizi ve yok gün yüzü
Verse 2:
Ahh! Getir hadi malı bize para lazım
Para için çalış diyo polis ağzı
Çünkü halkım asgariye bile razı
Eve ekmek, ekmek için para lazım
Şair olmak için bile para lazım
Fakat ün ve para için şair olamazsın
Hükümetin yanlışını soramazsın
Sende güce kanıp bu ülkeyi soyamazsın!
Uyan asgari ücretle doyamazsın
Satılan kişiliğini yerine koyamazsın
Tamamı yalan hikaye dolu vaazın
Vaazını dinledikçe küfürle dolar ağzım
“Yazılarım otuz dilde basılır,
Türkiye’mde Türkçe’mle yasak” diyo Nazım
Özgürlüğün vaazı bu
Senin şiddet ve hapisane tarzın
Nakarat x2:
Yolu var dedi “var”
Hepsine kandım inandım, inandım
Sonu yokuş her gün inat
Ölümüne olsa da vardım inandım
Kararıyor hep gökyüzü
Biz unutalı çok oluyor saf gündüzü
Göremiyoruz, seçemiyoruz
Temizi ve yok gün yüzü