TUĞRUL BEKTAŞ ÖFKEM KABAHAT ŞARKI SÖZÜ
TUĞRUL BEKTAŞ ÖFKEM KABAHAT ŞARKI SÖZÜ Taşırıyor bu denizi hüsran köpürüyor kıyısına bu ne küstahlık Şehir ağlıyor can veren her aşık için gözleri şiş bu ne iştahtır Bir şiir olsam bir kağıt’a tutunup hislerini taşırım umuda Bir fikir olsam aklına girerim asla kendimi unutmam Direnirim her acıya bilenirim inadına göz göze gelemem Son sözü yutkunur acılara göz yuman susar nefesini veremez Geceler avazını duymaz gözleri şiş bu bir kumpas İçindeki yangını körükler inadına ona kanma sana yanmaz Sararıp dökülür yapraklarım her yabancı baharda Kanatırım avucumu yalancı umutlar asılıyo suratıma gülümser avutmak için Ölümse kavuşmak için artık velhasıl unutma geçmişi Şuan elini uzatsan bilirim yine bir ahı yaşatmak içindir Sitemim dünyaya güya tersine çıkardı rüyalar Yüzüm asılır sevmiyor çıkan bir papatya falıyla daha Manzaram aynı deniz ve gökyüzü birleşir ilerde Ama sepya bu şehir maviyi boğdum simsiyah ellerle Kıyılarımda fırtına direnirim dal...